روزهای زندگی من

یک نقد کمی تا قسمتی منصفانه

مامی سه‌شنبه 30 شهریور‌ماه سال 1389 ساعت 12:36 ب.ظ

0 نظر

چند وقت پیش همینطور شانسی زدم pmc و دیدم یه دختره که خیلی شبیه دختر شیرازیها است و انگار تازه از ایران رفته گل قرمز زده به سرش و داره یه چیزایی می خونه تا ته که گوش کردم اینقده به دلم چسبید که نگو ولی حیف که زود تموم شد بعد از اون یک هفته تلویزیون ما رو pmc بود تا بلکه دوباره مهرنوش خانمو نشون بده ولی خبری نشد که نشد تا اینکه یه روز رفته بودیم خونه مامانم اینا یه دفعه داداشم و شوشو با هم جیغ کشیدن بیـــــــا بیــــــا بله آهنگ تو که چشمات خیلی قشنگه رو داشت پخش می کرد واقعا قشنگ خونده

و که چشمات خیلی قشنگه

رنگ چشمات خیلی عجیبه

تو که این همه نگاهت
واسه چشمام گرمُ نجیبه

می دونستی که چشات شکل یه نقاشیه که تو بچگی میشه کشید
می دونستی یا نه؟ می دونستی یا نه؟
می دونستی که توی چشمای تو رنگین کمونو میشه دید
می دونستی یا نه؟ می دونستی یا نه؟

می دونستی که نموندی
دلمو خیلی سوزوندی
چشاتو ازم گرفتی
منو تا گریه رسوندی

می دونستی که چشامی، همه ی آرزوهامی
می دونستی که همیشه تو تموم لحظه هامی

تو که چشمات خیلی قشنگه
رنگ چشمات خیلی عجیبه
تو که این همه نگاهت
واسه چشمام گرمُ نجیبه

می دونستی همه ی آرزوهامو واسه ی چشم قشنگ تو پروندم، رفتش
می دونستی یا نه؟ می دونستی یا نه؟
می دونستی که جوونیمو واسه چشم عجیب تو سوزوندم، رفتش
می دونستی یا نه؟ می دونستی یا نه؟

می دونستی که نموندی
دلمو خیلی سوزوندی
چشاتو ازم گرفتی
منو تا گریه رسوندی

می دونستی که چشامی همه ی آرزوهامی
می دونستی که همیشه تو تموم لحظه هامی...